Backpackers versus Luxepaarden

Voor de laatste keer hallo vanuit mijn digitale reisdagboek!

Zo, dat klinkt aan de ene kant heel erg raar en aan de andere kant ook heel fijn! De tijd is de laatste weken eerlijk gezegd verbazingwekkend snel voorbij gevlogen en vandaag kwam het besef dat dit onze laatste echte reisdag is! Het is een fijne gedachte om na 3,5 maand weer iedereen te gaan zien, maar het is ook jammer dat onze 'bubbel' zoals Lizette en ik dat noemen, maandagmiddag lek geprikt wordt!

Maar voordat dit een heel depressief verhaal gaat worden, zal ik gauw over gaan op de leukere dingen; waar hebben wij ons de laatste week mee bezig gehouden? In het volgende verhaal had ik stiekem al wat foto's geplaatst van het dagje snorkelen. Deze dag was fantastisch! 's Ochtends werden we naar de haven van Koh Chang gebracht en kwamen daar aan bij een grote boot. Na anderhalf uur varen ging het anker uit en lagen we midden in de zee stil. Wow, vanaf de kant kon je de vissen al zien zwemmen! Wat een mooi helder blauw/ groen water! Met onze sexy snorkel look (lees: een te strakke duikbril en enorme snorkel in de mond die lek was zodat we elke keer proestend omhoog kwamen) sprongen we het heldere (zelfs lauwe!) water in en waren klaar om de onderwaterwereld eens goed van dichtbij te gaan bekijken. Nu zijn wij van die luxe-paardjes die al een keer hebben mogen snorkelen op de Bahama's en dit was gewoon nog mooier dan daar!!! Ik heb me echt verwonderd over de hoeveelheid vissen om me heen en hoe mooi ze waren! Na een uurtje snorkelen was het al tijd om te eten en na een heerlijke lunch, kwamen we aan op het meest tropische strandje waar ik ooit ben geweest! Ook hier was het water groen/blauw en het strand was zacht en wit, wat een paradijs! Na nog twee keer te hebben gesnorkelt en aangemeerd te zijn op een heerlijk strandje, was de dag alweer voorbij. Dit was een van de leukste dagen op reis en ook nog eens de perfecte ontsnapping aan de hitte...

Verder hebben we in deze laatste week ook een super luxe nacht gehad! In het vorige verhaal had ik al gezegd dat we een soort 'tweede huis' hadden gevonden aan zee. Een heerlijke plek met hangmatten, enorme matrassen en cocktails! Nu kwamen wij er al snel achter dat ze hier ook super luxe en mooie bungalows aan zee hadden. Uiteraard totaaaaal niet passend in ons sloeberige backpackersbudget, maar we vonden het leuk om te doen alsof we rijk waren en gingen naar de receptie om te vragen voor een rondleiding. Wij -al giechelend- zaten hele verhalen op te hangen over dat we hier wel onze laatste nacht wilden slapen en zaten ons ondertussen helemaal te verlekkeren op alle luxe om ons heen. Daarna kwam natuurlijk de harde realiteit: dit konden wij nooit betalen! Na nog lang fantaseren over al die luxe, dropen we al snel af en gingen weer met ons boekje in de hangmatten liggen. Totdat ik door een over-enthousiaste Lizette uit mijn verhaal werd gehaald omdat ze -ik citeer- "een onverantwoord idee" had. Ze had van haar zussen vakantiegeld gekregen en die wilde ze samen met mij besteden aan een nachtje in een luxe bungalow aan zee! Het idee van onze huwelijksnacht werd hier geboren.... ja je leest het goed, Lizette en ik hebben deze nacht tot onze huwelijksnacht gedoopt! Na er dagen over gefantaseerd te hebben, was het zaterdag dan zover: we mochten inchecken in ons paradijsje! Al bij de receptie werd duidelijk in wat voor luxe we ons begaven; er werd een welkomspunch voor ons gemaakt, er kwam een ijskoud handdoekje te voorschijn met munt en we konden kiezen uit tientallen DVD's om op onze enoooorme flatscreen in ons huisje te bekijken! Woohoeee, wij zouden die dag niet verder komen dan een straal van 10 meter rondom ons huisje... Na het inslaan van een 2 literfles wijn, chocola, chips en andere lekkernijen ploften we neer op ons meest zachte bed tijdens de reis en stopten de eerste DVD in de speler. Na nog een film, een duik in het zwembad en een douche in onze luxe badkamer, vonden we het tijd om twee pizza’s te bestellen en deze ongegeneerd op het ultra-witte bed (het is goed gegaan hoor!) weg te peuzelen. Echt een heerlijke dag!

Na een aantal dagen op Lonely Beach rondgehangen te hebben, vonden we het tijd om een nieuw strand te ontdekken en we kozen voor White Sand Beach, daar kon toch niks fouts aan zijn? Bij aankomst viel het gelijk op dat het vooral een grote stinkende straat was en dat er vooral heel veel stelletjes en echte vakantiegangers waren. Wij als backpackers voelden ons dus niet echt thuis. Al snel hadden we besloten dat we hier niet langer dan een dag wilden blijven en boekten een bus naar Bangkok! Deze stad hadden we echt gemist en we keken er al lang naar uit om hier naar toe te gaan. Natuurlijk zou Azie, Azie niet zijn als het allemaal soepel en gemakkelijk zou gaan… Na een veel te lang op een taxi gewacht te hebben, misten we de ferry en daardoor ook onze bus. Met al 2 uur vertraging gingen we pas richting Bangkok… Zulke dingen zorgen er voor dat ik er nog meer naar verlang om niet zo afhankelijk te zijn en straks gewoon mijn fiets kan pakken of de trein in kan stappen. Maar goed, we waren in ieder geval onderweg en dit zou onze laatste busrit worden, want Bangkok was onze eindbestemming.

In Bangkok voelde alles weer helemaal vertrouwd en al snel gingen we weer eten bij ons favoriete kraampje en genoten we weer van onze lievelings sapjes. De tweede avond wilden we het nachtleven van Bangkok wel even verkennen en belandden op een terras met een enorme bucket voor onze neus. Al snel hadden we er twee nieuwe vrienden bij; een Duitser die al jaren aan het reizen was en een enorme bimbo (en bijna 100% zeker lady boy). Hier hebben we gezellig mee op het terras gezeten en daarna was het tijd om de clubs eens te gaan verkennen. Nou, ik keek echt mijn ogen uit daar! Sowieso was ere en verschrikkelijke muzieksmaak, de drankjes waren absurd duur en overal waar ik keek stonden mannen die vreselijk ingepalmd werden door Thaise meisjes… Echt te zielig voor woorden om dat te zien! Die meiden schudden hun konten, dansen tegen ze aan en verzinnen nog gekkere dingen om die arme jongens om hun vingers te winden. Blijkbaar zijn het prima trucs want alle mannen zaten in extase en met alleen maar oog voor ‘hun Thaise schatjes’ op hun barkruk… fascinerend maar ook vreemd om te zien! Gelukkig werd ik ontzettend afgeleid door onze nieuwe vriend(in) die met haar handtasje, poezelige jurkje en getuite lipjes alleen maar mooi stond te zijn op de dansvloer. We hebben een mooie avond gehad!

Uiteraard hadden we ook in Bangkok weer last van de brandende zon en zweetwatervallen en we lieten ons dus mooi naar een shopping centre brengen, om zo mooi de hele dag in de airco te kunnen winkelen! Een perfecte activiteit vonden wij! Het winkelcentrum had 7 verdiepingen, dus we zouden mooi de hele dag zoet zijn. Op deze manier hebben we mooi de hitte ontweken en hebben we ook nog wat aan onze hobby gedaan;-). De volgende dag hadden we in ons hoofd dat we naar de film ‘Mirror Mirror’ wilden. Nou, dit bleek nog een heel gedoe! Er zijn ongeveer 20 bioscopen in heel Bangkok en nog krijgen Ilja en Lizette het voor elkaar om een film te kiezen die maar in 1 van de vele bioscopen draait! Na er letterlijk uren mee bezig te zijn geweest, werden we aan het eind van de middag eindelijk afgezet bij de goede bios! Je moet er wat voor over hebben… De film was gelukkig echt super leuk en stiekem hebben we op een vet lekkere bank achterin gezeten, terwijl we uiteraard een regulier kaartje hadden. Ach, dat verdienden we toch wel?! Na een heerlijke nacht slapen, beseften we de volgende ochtend dat we nog maar twee dagen hadden, voordat ons ‘reisweekend’ zou beginnen. We hadden nog een hele lijst met wat we nog wilden doen; souvenirs kopen, ons laten masseren, onze nagels laten lakken, panang curry en noodle soep eten en voor de laatste keer naar onze sapkraam. Deze twee dagen hebben we dus totaal besteed aan deze activiteiten en blij en voldaan stapten we gistermiddag in het vliegtuig naar Mumbai, India.

Wat een gek idee om hier weer terug te zijn na ongeveer 2 maanden! Het eerste wat meteen op viel is dat India echt een moeilijk land is en vooral na de landen in zuid oost Azie. Alles is hier omslachtig, onlogisch en duurt lang! Nog steeds waren we van mening dat India niet ons land is en we waren stiekem best blij dat we er diezelfde nacht nog weggingen. Omdat er ongeveer 12 uur tussen onze vluchten zat, besloten we om niet op het vliegveld te blijven, maar om nog even lekker de stad in te gaan. Of wij zijn te veel aan de rustige en beleefde mensen in Thailand gewend of we hebben het de vorige keer in India niet meegekregen, maar het was me toch een straf om in een Indiase taxi te zitten! Voordat we uberhaupt 3 meter gereden hadden, knalde onze chauffeur al tegen een andere taxi aan en nog voordat we 3 kilometer hadden gereden, had meneer al 4 keer bijna iemand onder zijn auto gehad en zijn we ontsnapt aan een enorme bus die bijna inreed op de zijkant van de auto. Ik vind het nog een wonder dat het er levend vanaf hebben gebracht. Tot onze opluchting kwamen we zonder kleerscheuren aan in een bekende straat en hier zijn we even goed bijgekomen met een goede maaltijd, lekkere koffie en een paar uurtjes internetten.

Ondertussen was het al 01.00 uur en konden we weer naar het vliegveld gebracht worden voor onze tweede vlucht van die dag. Al helemaal chagrijnig en gaar liepen we richting de balie om in te checken totdat een manager ons aansprak en vertelde dat de vlucht volgeboekt was. Als eerste sloeg de schrik me om het hart omdat ik dacht dat we dan dus een vlucht later moesten nemen en we later in Nederland zouden zijn. Maar toen de meneer ons een geweldige compensatie gaf (een gratis hotel plus ontbijt, lunch en diner, inclusief gebruik van het zwembad) werd het wel reuze interessant! We zouden namelijk een dag later op hetzelfde tijdstip vliegen, maar dan hoeften we niet meer een dag in Instanbul te blijven en we kregen ook nog eens 225 euro per persoon. Daar zeggen we geen nee tegen! Uiteraard moest er wel nog een paar uur op het vliegveld gewacht worden om zeker te weten dat alle stoelen bezet zouden zijn. Tegen die tijd was het al 05.00 uur ‘s nachts en Lizette en ik vielen bijna van ons graatje van vermoeidheid, honger en hoofdpijn. Gelukkig kwam toen het verlossende word en we zouden naar een 5-sterrenhotel gebracht worden! Nou, die 5 sterren en al die maaltijden konden me op dat moment gestolen worden, want het enige waar ik naar verlangde was een bed! Bij het hotel aangekomen bloeide er toch nog een energiebron op, want ik keek mijn ogen uit! Ten eerste moest onze baggage en inclusief wijzelf door een scan… dat had ik nog nooit meegemaakt in een hotel. Iedereen deed uitermate en overdreven vriendelijk en we worden alleen nog maar aangesproken met ‘madame’ (ook een keer leuk). Toen we eenmaal de hoteldeur open deden, vielen we bijna flauw! Wat een enorme kamer met zachte bedden, twee kussens per persoon, een ligbad, een aparte enorme douche, tal van toiletartikelen en andere troep waar je niet van weet wat je er in godsnaam mee moet en uiteraard een enorme flatscreen. Wow, we sliepen in een super de luxe hotel en we kregen er nog betaald voor ook!!! Helemaal in onze nopjes gingen we slapen en vanmiddag werden we wakker door onze rammelende maag; tijd om te eten!

Het eten was ook een heel avontuur opzich! Echt alles wat je maar kan bedenken was er en het was zo luxe allemaal! Uiteraard hebben wij goed gebruik gemaakt van het buffet en na 2 uur (gratis) smikkelen en smullen waren onze buikjes weer rond. Daarna vonden we het wel leuk om even ons tijdelijke onderkomen te gaan bekijken en deden een rondje door het hotel. Hier kwamen we er al gauw achter dat hier echt alleen maar rijke stinkerds komen en we voelden ons vreselijk uit de toom vallen met onze kledij en wilde haartjes. Nadat we het buitenzwembad gevonden hadden, kleedden we ons om en hebben even lekker een uurtje in het zwembad gelegen. Over een uur is het al weer tijd voor het avondmaal en daar zit ik me nu al helemaal op te verheugen! Heerlijk om even te kunnen genieten van al deze luxe! Een betere afsluiter van de reis konden we niet hebben!

Omdat dit mijn laatste stukje tekst wordt, wil ik alle lieve, trouwe lezers bedanken voor hun leuke berichtjes! Vond ik altijd erg fijn om te lezen! Uiteraard ook mijn aaaaallerliefste reismaatje bedankt!!!! Het zal nog wennen worden om straks wakker te worden zonder jou en ik zal je wekelijkse ritueel (“de werkweek is weer begonnen”) ook missen!!!! Ik ga er vanuit dat je dit elke maandagochtend naar me smst voortaan;-).

Hopelijk mag ik over een poos weer gebruik maken van mijn digitale reisdagboek, maar voor nu ben ik heel blij dat ik weer naar naar mijn oude vertrouwde landje ga en iedereen weer in mijn armen kan sluiten!

Hele dikke kus en tot morgen:-)!!!