De week van knopen door hakken

Dag lieve mensen thuis!

Hier ben ik weer met mijn tweede verhaal vanuit India en het doet mij deugd om te vertellen dat we na een week eindelijk het echte geniet/chill/vakantiegevoel hebben! Maar de eerste week verliep niet geheel zonder bloed, zweet en tranen…

Onze tweede dag in Agra besloten we dan om dan eindelijk dat grote, bekende en vooral impossante gebouw te bewonderen wat we al enkele keren vanaf ons dakterras hadden zitten bewonderen; de Taj Mahal. Ik had eigenlijk gedacht dat heel het gebied rondom de Taj Mahal heel erg mooi en schoon zou zijn, maar het tegenovergestelde was waar. Het plaatsje Agra is een grote stoffige bende met overal scharrelende koeien, varkens en honden. Je loopt een klein poortje door en ineens kom je in een immense, uitgestrekte tuin met in de verte de Taj Mahal. We hebben erg van het uitzicht en het gebouw genoten en het was dan ook zeker de moeite waard om het een bezoekje te brengen!

Helaas was onze blijdschap van korte duur, want kort daarna voelde ik me ineens niet lekker en al gauw kwamen de eerste verschijnselen van de Delhi-Belly naar voren; overgeven en diarree. Na 2 dagen energieloos en slaperig op bed te hebben gelegen, knapte ik langzaam op. Mede ook omdat Lizette mij als een ware verpleegster heeft verzorgd met pillen, genoeg water, hapjes banaan en O.R.S (mineralenoplossing). Omdat er in Agra zelf niks meer te beleven viel, besloten we om de trein naar Sawai Madhopur te nemen. Hier wilden we tijgers gaan spotten in een Nationaal Park. Na een weer helse treintocht tussen allerlei lokale mensen en een volgepropte trein, kwamen we na een aantal uur aan. Je kunt Sawai Madhophur het best beschrijven als een grote straat met stank, vuilnis en overal dieren. Ook hier was het nog niet aangenaam warm, maar wel beter dan in Agra. Bij aankomst in ons hotel voelde ik me weer niet goed en ook hier zette mijn Delhi-Belly zich voort.. We besloten om hier een paar dagen te blijven om zo even goed uit te zieken. Ondanks dat we ons nog niet heel goed voelden (Lizette had ook erg last van buikpijn en totaal geen eetlust) wilden we toch heel graag op safari, want daar waren we immers voor gekomen! In een open jeep werden we over hobbelige wegen naar het park gereden, waarna onze zoektocht naar tijgers begon. En ja hoor; na een half uur rijden (en even goed door de bosjes turen) lag daar de welbekende gestreepte rakker in het gras! Nadat ie nog heerlijk zat te kauwen op een half vergaan karkas en wij er met hordes andere toeristen uren naar hadden zitten turen, vonden we het wel weer welletjes!

Gelukkig ging het met onze gezondheid wel weer beter en dachten we wel genoeg kracht en energie te hebben om 16 uur in de trein te zitten om naar Mumbai te vertrekken. Dit keer wilden we er zeker van zijn dat we niet weer staand, opgepropt en tussen stinkende vieze mannetjes moesten zitten en hebben dus mooi de duurste klasse geboekt! Gisteren om 16.00 uur stapten we dus heel relaxt de trein in en het was zowaar een oase van rust in de trein! (Waar kan je hier al wel niet van genieten?!) Lizette en ik hebben ons heerlijk geinstalleerd op ons onderste bed en hebben lekker gelezen, potjes vier-op-een-rij gespeeld en muziek geluisterd. Op een gegeven moment raakten we in gesprek met een yoga-leraar die ook aan drukpunten ‘ deed’. Nou, meneer wilde wel even mijn buikpijn weghalen, maar dan moest ik even mijn sok uitdoen. Ik natuurlijk braaf gedaan, gaat ie kei hard (blijkbaar een of ander drukpunt) op een plekje onder mijn voet drukken, waardoor ik een kei harde ‘ auw!’ midden in de trein niet kon onderdrukken. Omdat het zoveel pijn deed was het voor meneer meteen duidelijk dat ik een infectie had..Ja zou ik ook zeggen als ik zo hard op iemands voet druk, waardoor ik het wel uitgil! Maar eerlijk is eerlijk….ik heb nu nergens meer last van. Toch maar eens vaker op mijn voeten drukken?

Na een (onverwachtse) best goede nachtrust op een smal hard ‘ bedje’ in de hobbelige trein, kwamen we vanochtend om 08.00 uur aan in Mumbai; het Walhalla van de Bollywoodfilms. Gelijk voel je hier dat het een stuk warmer is en we hebben die stomme trui dus eindelijk kunnen inruilen voor een luchtig shirtje en zonnebril, yes! –Doet een vreugdedansje- Daarnaast merk je dat het hier meer op toeristen is gericht en dat geeft een wat fijner gevoel. Lekker ordinair een pasta of stuk vlees bestellen in plaats van een curry met rijst en lekker rondstruinen bij kraampjes waar ze sieraden en kleurrijke slippers verkopen. Helaas is Lizette nu het kneusje van ons twee, want die is nu ziekjes… Hopelijk voelt ze zich morgen wat beter want we hadden eigenlijk een reality tour op het programma staan. Dit is een tour door de sloppenwijk van Mumbai. Hier is de film ‘Slum dog Millionaire’ opgenomen. Het zal heftig zijn, maar ik ben wel heel erg benieuwd wat we daar aantreffen. Daarnaast willen we nog een dag naar ‘ Elephanta Island’. Dit is een eilandje niet ver van de kust met allemaal grotten en tempels. Naast de bezienswaardigheden willen we nu ook eindelijk gewoon lekker genieten van het weer en het vakantiegevoel. Eindelijk voelen we ons een beetje op ons gemak in India en dat voelt al heel erg fijn!

Verder nog even de toelichting van de titel van dit verhaal; de plannen voor onze route zijn totaal omgegooid! Omdat we niet konden aarden in het noorden hebben we heel veel van onze oude route geschrapt. Er is dus heel veel tijd over. We hebben er super veel en lang over na gedacht en ook hebben we de route in ons hoofd al 100 keer veranderd, maar dit is het uiteindelijk geworden;
- Vanaf Mumbai reizen we door naar beneden naar Goa. Daarna willen we nog een aantal koffie- en theeplantages bezoeken. Daarna nemen we rustig de tijd om wat meer het zuiden te verkennen.
- Na een aantal weken in zuid-India pakken we de boot naar Sri Lanka. Hier zullen we 2 a 3 weken blijven.
- Dan pakken we het vliegtuig richting Bangkok en gaan we Thailand verkennen. Lizette kan zo mooi voor personal guide spelen;-)! Omdat Lizette vorig jaar weinig tijd heeft gehad om Cambodja en het zuiden van Laos te verkennen, willen we hier misschien ook wat tijd doorbrengen. Maar dat zien we tegen die tijd wel weer! Waarschijnlijk is de route dan al weer 10 keer veranderd, haha!

Tot slot wil ik graag afsluiten met een paar leuke feitjes over India en Indiers:
- In India doen ze aan ‘ power cuts’. Vaak gepland, maar ook vaak ongepland..Lizette en ik zaten dan lekker in ons hostel een boekje te lezen of een spelletje te doen en dan valt het licht ineens uit. Of je staat net de shampoo in je haar te smeren en dan sta je ineens in het donker op de badkamer. (met koud water!!!)
- Het is overal een grote dierentuin hier. Koeien, buffels, varkens, kamelen, honden en apen lopen overal op straat. We kijken er zelfs niet meer van op als er een koe op het spoor loopt.
- Indiase mannen zijn heel ijdel en dragen hele ‘ mooie’ kermisringen. Van groene (nep) diamanten tot gouden hartjes.. ze dragen het allemaal.
- Indiers houden van roggelen en dit doen ze dan ook overal en altijd…..zonder blikken of blozen!
- In de trein kun je kiezen uit een ‘ Indian style’ toilet of een ‘ Western style’ toilet. Op de Indiase wc kun je alleen staan en op de westerse wc kun je op de pot zitten!

Nu ga ik maar weer eens terug het zonnetje in en genieten van de mooie stad Mumbai! Ik kan hier geen foto’s uploaden, dus die houden jullie tegoed!

Liefs en een zoen!